Baywatch

We zijn in Tangalle. Of Tangalla. 

Dat is blijkbaar hetzelfde.

Maar meestal zeggen de mensen de twee versies na elkaar. Vreemd. 

Maar er zijn wel meer vreemde dingen hier.

Tangalle/Tangalle ligt... aan de zee.

Joepie. De zee.

Paradijselijke zee dan nog.

Dit soort strand dus.

Met een beach bar.

Jammie.

En dus ook, een zee.

De zee in Sri Lanka is gevaarlijk.

Hoge golven. Onderstromen. Gevaarlijk.

Voor het restaurant hier is een rotsformatie in zee die als een soort barrière/golfbreker werkt waardoor ervoor een veilig pootjebaadstuk is.

De rots loopt door en dan is er een opening en daarnaast een ander stuk rots.

De eerste drie uur dat we hier waren vandaag zijn er twee reddingsacties geweest.

Toeristen die toch een zwemmeke wilden doen in plaats van pootjebaden. 

En het gaat snel.

We hebben het twee keer gezien.

Eens tussen de rotsen door kunnen ze niet meer terug.

Maar hier zijn geen redders, geen reddingsboot of kustwacht.

Wat er gebeurt is dit.

De jongens van de bar beginnen te zwaaien en paniekerig te roepen als iemand te ver gaat. 

Kan die persoon nog terug, prima.

(Dat is nog drie keer gebeurd naast de echte reddingen).

Indien niet, begint het roepen, rennen en bellen. 

Ze hebben een paar reddingsvesten.

Een van de barjongens klimt met een vest op de rotsen en probeert die nog naar de zwemmer te gooien en houdt de positie in de gaten. 

Er wordt gebeld en gelopen naar sterke zwemmers, ik heb er twee gezien, die zijn ze dus ergens gaan halen. Lokale mannen die dan kwamen aangerend.

Bij de eerste redding dook die dan in het water, met de reddingsvest mee, tot bij de zwemmer zodat die de reddingsvest als een soort boei kon vasthouden.

Samen zijn ze dan door de stromingen te gebruiken (die mannen kennen die) naar een plek een eindje verder afgedreven.

Op die plek stond een groep (jongens van de bar, vissers en locals) klaar met een touw. Dat gooien ze dan in zee (paar pogingen) en dan trekken ze met een man of acht drenkeling en redder aan land.

Dit is een foto van Sam van redding 2, amper een uur of zo na redding 1.

Redding 1 was een oudere man van rond de 70, die in de zee ook zijn pet en zijn T-shirt is kwijtgespeeld.

Redding 2 was een vrouw van rond de 50, schat ik.

Tijdens redding 1 was er trouwens iemand die dringend even een drankje wou bestellen. 

De andere aanwezigen waren wel voldoende doordrongen van de ernst van de situatie, want een tijdje later kwam er een groepje toeristen dat een duik wou nemen en ze waren amper het water in of er werd hen door een vol terras toegebruld dat ze eruit moesten. 😀 

Pootjebaden dus.

En zandkastelen bouwen.